Σωστό η Λάθος;

Δεν θέλω να βλέπω αυτολύπηση γιατί είχα αρκετή και σιχάθηκα τον εαυτό μου. Σιχάθηκα να το νιώθω, να το βλέπω. Σιχάθηκα να με μισώ για τα συναισθήματά μου, να με κατηγορώ σε οτιδήποτε συμβαίνει σιχάθηκα να ζητώ την ευθύνη μου πάντα και να βρίσκω τα πάντα λάθος. Σωστό λοιπόν είναι ο αυτοσεβασμός μα κανείς δεν τον έχει πραγματικά. Μόνο η επιβεβαίωση από τον κοινωνικό περίγυρο μετρά για μας και ξεχνάμε πως η κάθε κοινωνία έχει δικά της σωστά και λάθη. Ξεχνάμε ότι κάτι που είναι σωστό εδώ και τώρα, εκεί είναι λάθος και το κρίνουν σαν λάθος. Μεγάλωσα παλεύοντας να ξεχωρίσω το σωστό και το λάθος, Δεν βλέπω σωστά στις πράξεις μου παρά μόνο λάθη, μα πες μου τελικά, λάθος σύμφωνα με τα κριτήρια τίνος;

ΓΙΑ ΜΕΝΑ

ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΨΕΥΤΙΚΟΣ, ΑΠΛΗΣΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ.
ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΚΑΠΟΥ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ.
ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΜΟΝΑΞΙΑ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΒΡΗΚΕ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ.
ΟΛΟΙ ΚΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ, ΟΛΟΙ ΖΗΤΑΝΕ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ.
ΠΙΣΤΕΥΑ ΚΑΠΟΤΕ ΟΤΙ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ,
Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΝΤΥΝΟΜΑΣΤΕ, Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ, ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΟΜΙΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΗΝ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΑΣ.
ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΖΕΥΓΑΡΙ.
ΕΡΩΤΑΣ... ΝΑΙ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ Η ΖΩΗ... ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ, ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΣ. ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΖΩΗΣ. ΑΡΧΕΣ, ΚΑΝΟΝΕΣ, ΣΗΝΗΘΕΙΕΣ,ΣΥΝΘΗΚΕΣ, ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΜΕ ΟΡΜΗ ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΕΠΕΙΔΗ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΩΘΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ. Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΞΟΝΑΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑΣ, Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΙΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΝΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ...