Ο Έρωτας είναι μία ένοια που με τον χρόνο έχει παρεξηγηθεί
και χρησιμοποιήται ακόμη και λανθασμένα, μα όλοι ξέρουν αόσοι ερωτεύτηκαν πως
όταν το ζείς, δέν έχεις κανέναν έλεγχο
στα συναισθήματά σου γιατί παραδίνεσαι ολοκληρωτικά.
Ο Έρωτας ώς εξάρτηση.
Είναι εκείνη την φορά, που ένιωθες την
ρουτίνα της ζωής να σε καταπίνει, εκείνη
την φορά και ειχες ευχηθεί να γινόταν κάτι ωστε να αλλάξει. Είχες εξαρτηθεί
τόσο από την καθημερινότητα, ωστε μόλις εμφανίστηκε εμπρός σου το πρόσωπο,
ένιωσες να ξαναγεννιέσαι, ένιωσες την ζωή να πάλλεται στις φλέβες σου με τρόπο
που ξυπνάει ακόμη και τον διπλανό! Εκέι έκανες μία εκτίμηση όχι και τόσο καλή.
Νόμισες πως ο άλλος άνθρωπος είναι Θεός. Άρχισες να εξαρτάσαι ξαφνικά, όχι απο
την ρουτίνα, αλλά απο αυτόν τον άνθρωπο που γνώριζες τόσο λίγο, άρχισαν τα
συναισθήματά σου να ελέγχονται απο την συμπεριφορά του, απο τα λόγια του, απο
την διάθεσή του. Μάντεψε ομως, έγινε, ακριβώς εκείνη την στιγμή κι αυτός αισθάνθηκε το ίδιο πράγμα. Ερωτεύτηκε! Όχι
ΕΣΕΝΑ, Ερωτεύτηκε τον έρωτα που του έχεις, έτσι όπως σε έβλεπε να τον ποθείς,
ένιωθε σημαντικός, ένιωθε πως έχει αξία, ένιωθε πως είναι ο Βασσιλιάς του κόσμου,
μην σου φαίνεται υπερβολικό. Έρχεται
λοιπόν εκείνη η στιγμή που πέφτουν οι μάσκες, τις μάσκες του έρωτα τις βγάζει
πάντα ο χρόνος, αυτή είναι απο τις σημαντικότερες δουλειές του. Τότε εσυ
ανακαλύπτεις πως ο άλλος, δέν αισθάνεται για εσένα έτσι όπως έλεγε, δέν είσαι
εσύ το θέμα του! Νιώθεις ξεγελασμένος απο τα λόγια που έλεγε πως σε αγαπά, ή
απο την εικόνα που σχημάτισε εσύ επειδή το ήθελες έστω.
Δέν
παραδέχεσαι λοιπόν πως ίσως έκανες λάθος στο άτομο, επιμένεις να του ζητάς
πράγματα που αυτός δέν έχει στην πραγματικότητα να δώσει, τότε αυτός φοβάται
και απομακρύνεται με την αίσθηση πως εσυ τον κορόιδεψες.
Και
οι δύο σε αυτην την περίπτωση έχουν την αίσθηση πως ξεγελάστηκαν. Στην ουσία
απλώς ο άνθρωπος επανέρχεται στα προηγούμενα επίπεδα της ζωής του κι εμείς
ψάχνουμε συναισθήματα που υπήρξαν, σίγουρα υπήρξαν, αλλά σταμάτησαν. Αυτό
πρέπει να δεχτείς οτι σταμάτησαν και κάποτε ήταν αληθινά, όπως κι εσύ κάποτε
ήσουν τριών.... τώρα όμως δέν είσαι, για τότε μόνο ήταν αληθινό, τώρα πρέπει να
προχωρήσεις, έτσι όπως προχωρά η ηλικία και η ζωή γιατι παρακάτω πίστεψέ με
υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον.
