Αφιέρωμα... Όλγα...

Όσο περισσότερο ψηλά, τόσο μεγαλύτερο κενό.
Όσο περισσότερο γνωρίζεις, τόσο μεγαλώνει η μοναξιά σου.
Όσο προσποιήσαι τον ζωντανό, τόσο περισσότερο πεθαίνεις.
Οι αρχές καταπατήθηκαν, τα ιδανικά άλλαξαν μαζί με τα κριτήρια.
Πέθανα. Πίστεψέ με πέθανα μαζί με το παρελθόν μου.
Ξαναγεννιέμαι στο πουθενά, σε μιά νέα ζωή, με νέους δικούς μου κανόνες και μόνο. Εδώ δέν υπάρχει τίποτα το λάθος, τίποτα που να κατακρίνεται απο τον αυστηρό με παρωπίδες παλιό μου εαυτό. Όλα είναι εφικτά... Την δύναμη να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να τα αποκτήσω ψάχνω. Το παιχνίδι έκανε επανεκκίνηση και τώρα απο άλλη οπτική με τον παλιό μου εαυτό να με κατακρίνει παλεύω. Να τον κάνω να σωπάσει... να μήν ακούω τα πρέπει και τον εγκλωβισμό..