Η δύναμη και η δυναμική της πρόθεσης!

Η δύναμη και η δυναμική της πρόθεσης!

από την Καίτη Τσώλη,  21/03/2014

Γράφω αυτό το άρθρο οικογένεια για τους νέους ανθρώπινους αγγέλους που αφυπνίζονται τώρα και εξελίσσονται, αλλά βέβαια ισχύει και για μας που  έχουμε προχωρήσει με την εξέλιξή μας, γιατί οι περισσότεροι από μας ξεχνάμε πολλές φορές την δύναμη που έχει η πρόθεση στη ζωή μας και στην εξέλιξή μας.

Η πρόθεση έχει την δική της ενέργεια και την δική της δύναμη και δυναμική. Είναι ένα δώρο της 7^ης κοσμικής ακτίνας στους ανθρώπινους αγγέλους και οι αναληφθέντες δάσκαλοι αναφέρονται πολύ συχνά στην σημαντικότητα και στην δύναμη της πρόθεσης.

Η πρόθεση κατ’ αρχήν είναι αυτή που μας οδηγεί στην εξέλιξή μας. Κάνουμε την επιλογή και μετά εκφράζουμε την πρόθεσή μας για την αλλαγή του εαυτού μας και την εξέλιξή μας. Η πρόθεσή μας ενεργοποιεί και βάζει σε κίνηση τον εαυτό μας, ο οποίος στη συνέχεια αναλαμβάνει να βιώσουμε τις κατάλληλες εμπειρίες που θα μας οδηγήσουν στην αλλαγή και στην απελευθέρωση του εαυτού μας. Εμείς το μόνο που χρειάζεται να μάθουμε και να κάνουμε είναι να επιτρέπουμε. Να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να νιώθει όλα όσα θέλει να νιώσει κάθε φορά, στην κάθε εμπειρία μας με αποδοχή στον εαυτό μας και χωρίς αντιστάσεις, έτσι ώστε ο εαυτός μας να μπορεί να κάνει τους μετασχηματσμούς στις ενέργειες που χρειάζεται να μετασχηματιστούν και να μας οδηγήσει στην ολοκληρωτική μας ελευθερία που είναι αγάπη.

Εκείνο που είναι απαραίτητο να θυμόμαστε οικογένεια, είναι ότι χρειάζεται να έχουμε την πρόθεση καθ’ όλη την διάρκεια της εξέλιξής μας. Γιατί μέχρι να φτάσουμε στο «ήδη όλα έχουν συμβεί» περνάμε μέσα από πολλές εμπειρίες και χρειάζεται ν’ απελευθερωθεί ο εαυτός μας από πολλούς περιορισμούς και  πολλές πεποιθήσεις.

Στα αρχικά στάδια της εξέλιξής μας, (χωρίς αυτό βέβαια να ισχύει απαραίτητα για όλους, αλλά όπως και νάχει όλοι έχουμε θέματα που χρειάζεται να λύσουμε) στα αρχικά λοιπόν στάδια της εξέλιξής μας δεν εκτιμάμε, δεν αποδεχόμαστε και δεν αγαπάμε τον εαυτό μας. Όμως έχουμε την πρόθεση να το κάνουμε. Και ο εαυτός μας αναλαμβάνει ν’ ανταποκριθεί στην πρόθεσή μας και να μας οδηγήσει στην αυτοεκτίμηση, στην αποδοχή και στην αγάπη για τον εαυτό μας. Το ίδιο συμβαίνει επίσης και με την εμπιστοσύνη. Δεν εμπιστευόμαστε ευθύς εξ αρχής τον εαυτό μας, αλλά έχουμε την πρόθεση και θέλουμε να τον εμπιστευτούμε και ο εαυτός μας, μας βάζει στην διαδικασία και δημιουργεί τις ανάλογες εμπειρίες που θα μας οδηγήσουν ενεργειακά στην ολοκληρωτική εμπιστοσύνη για τον εαυτό μας.

Είναι απαραίτητο λοιπόν να θυμόμαστε συνεχώς την δύναμη και την δυναμική  της πρόθεσης, γιατί χωρίς την πρόθεση δεν προχωράμε. Η πρόθεση χρειάζεται να υπάρχει ανά πάσα στιγμή καθ’ όλη την διάρκεια της εξέλιξής μας.  Και εάν στην πρόθεση προσθέσουμε και την αποφασιστικότητα, τότε η δυναμική της  πολλαπλασιάζεται. Γιατί ο εαυτός ανταποκρίνεται σ’ αυτόν που έχει την πρόθεση και την αποφασιστικότητα και όχι σ’ αυτόν που μένει στο τρυπάκι του αδύναμου και λέει «δεν μπορώ».

Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι κάθε φορά που λέμε «δεν μπορώ», «δεν είμαι έτοιμος» κ.λ.π. αυτό που κάνουμε στην ουσία είναι ότι ακυρώνουμε τον εαυτό μας. Και αυτή είναι μια πεποίθηση η οποία βρίσκει πολλούς τρόπους να κρύβεται και  να μας κρατάει σε τρυπάκια αδυναμίας, που στην πραγματικότητα για μας είναι μια ψευδαίσθηση. Γιατί όλοι είμαστε μεταμφιεσμένοι Θεοί δημιουργοί και κανένας ανθρώπινος άγγελος δεν είναι αδύναμος. Γ’ αυτό κάθε φορά που ακούμε τον εαυτό μας να εκφράζει αυτό το «δεν μπορώ», παίρνουμε μια βαθιά αναπνοή με αποδοχή στον εαυτό μας και με την πρόθεσή μας πάμε στο «μπορώ». Και η σταθερή μας πρόθεση της αλλαγής με την αποφασιστικότητά μας, θα αλλάξει πολύ γρήγορα αυτή την πεποίθηση της αδυναμίας και το «δεν μπορώ», θα γίνει «μπορώ»!  Τα «δεν μπορώ», μπορεί μια χαρά να γίνουν «μπορώ», αρκεί να έχουμε συνεχώς την πρόθεση και να θυμόμαστε «ποιοι είμαστε».

Και μεταφέρω εδώ κάποιες συζητήσεις που είχα με αγαπημένους μου συναγγέλους, σχετικά μ’ αυτό το θέμα.

1. Έφτασε σε υψηλά επίπεδα εξέλιξης και μπορεί να παρατηρεί τον εαυτό της. Για να παρατηρεί κάποιος τον εαυτό του χρειάζεται να διαθέτει πολύ ενέργεια, την οποία ο εαυτός μας απελευθερώνει κατά την διαδικασία της εξέλιξής μας. Αυτός είναι και ο λόγος που στα αρχικά στάδια της εξέλιξής μας, δεν είναι εύκολο να παρατηρούμε τον εαυτό μας, γιατί δεν διαθέτουμε αρχικά την απαιτούμενη ενέργεια για να τα καταφέρουμε.

Διάλογος:

-Μου προέκυψαν πάλι κάποια θέματα αυτές τις μέρες και απ’ ότι φαίνεται έχω να κάνω πολύ δρόμο ακόμα με την εξέλιξή μου.

-Γιατί το πιστεύεις αυτό; Ήδη δουλεύεις πολλά χρόνια με τον εαυτό σου.  Και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο αυτό που πιστεύουμε για τον εαυτό μας. Εάν πιστεύεις ότι έχεις ακόμα πολύ δρόμο, τότε θα δημιουργείς συνέχεια θέματα κι αυτό δεν θα τελειώνει. Ο εαυτός μας ανταποκρίνεται πάντα στην δική μας πρόθεση και στις πεποιθήσεις μας.

 -Καλά αυτό το λέω, γιατί δεν εμπιστεύομαι ακόμα τον εαυτό μου.

-Θα γίνει κι αυτό.  Μέχρι να γίνει όμως χρειάζεται να έχουμε συνεχώς την πρόθεση της εμπιστοσύνης στον εαυτό μας και αυτή να είναι κάθε στιγμή η επιλογή μας. Γιατί ο εαυτός μας ανταποκρίνεται στην πρόθεσή μας, ακόμα κι αν δεν το έχουμε κερδίσει ολοκληρωτικά.«Είμαι αυτό που είμαι», είμαι δημιουργός και επιλέγω συνεχώς να εμπιστεύομαι τον εαυτό μου. Και ότι κι αν μας συμβαίνει, εμείς επιστρέφουμε με την πρόθεσή μας συνέχεια στην εμπιστοσύνη για τον εαυτό μας.

2. Άλλη συζήτηση:

-Έχω γράψει κάτι που μου άρεσε, όχι τίποτα «σπουδαίο» δηλαδή!

-Γιατί δεν είναι σπουδαίο; Ποιος το λέει;  Αφού εσένα σ’ αρέσει.

-Ναι έτσι είναι μου αρέσει, πω πω για κοίτα εδώ, μόλις απαξίωσα τον εαυτό μου! 

-Ναιαι! Είδες πόσο καλά κρύφτηκε πίσω από την σεμνότητα; Από την στιγμή που έφτασες σε τόσο υψηλό επίπεδο, να παρατηρείς τον εαυτό σου, τότε ο εαυτός σου και μόνο με την πρόθεσή σου αναλαμβάνει να το μετασχηματίσει και να το  αλλάξει.

3. Μια άλλη αγαπημένη μου ύπαρξη, ένας υπέροχος δημιουργός, κατάφερε να δημιουργήσει πραγματικά μια όμορφη πραγματικότητα για τον εαυτό της. Δημιούργησε αφθονία, ανταποκρίθηκε στ’ όνειρό της και έκανε  πολλά ταξίδια σε όλη τη Γη και τον τελευταίο χρόνο έφερε στη ζωή της κι έναν υπέροχο σύντροφο, που μοιράζεται μαζί του πολύ όμορφες στιγμές αγάπης.

Και μετά….άρχισε να δημιουργεί μικρά προβλήματα υγείας στον εαυτό της, για να κρατάει τον εαυτό της απασχολημένο με κάποιο θέμα και να παραμένει στο τρυπάκι της ανησυχίας. 

-Μα γιατί τα δημιούργησα τώρα αυτά στον εαυτό μου; (ανάληψη της ευθύνης)

-Όπως τα δημιούργησες να τα ξε-δημιουργήσεις, εσύ θεραπεύεις τον εαυτό σου.

-Το ξέρω, αλλά αυτή την στιγμή δεν μπορώ, δεν πατάω κουμπάκια. 

-Είπαμε να επιτρέπουμε με επίγνωση και αποδοχή και να έχουμε την πρόθεση, αλλά μ’ αυτό το «δεν μπορώ» ακυρώνεις τον εαυτό σου.

-Ναι εντάξει..... θα το δω!

Όταν άρχισε να παρατηρεί τον εαυτό της σχετικά μ’ αυτό, τότε ανακάλυψε ότι φοβόταν να χαρεί. Επειδή είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, μέσα στη διαδικασία της εξέλιξης, όπου πάντα είχε κάποια θέματα να λύσει, τώρα που ο εαυτός της της τα έδωσε όλα, εκείνη δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί αυτή την όμορφη καινούργια πραγματικότητα που κέρδισε με την εξέλιξή της και δημιουργούσε μικροπροβλήματα υγείας, για να έχει ένα δικαιολογητικό για τον εαυτό της και να μην χαίρεται.

Χρειάζεται λοιπόν οικογένεια να έχουμε συνεχώς την πρόθεση και να είμαστε αποφασισμένοι για όλα όσα θέλουμε στη ζωή μας και στην εξέλιξή μας. Δεν χρειάζεται να φτάσουμε σε επίπεδο εμπιστοσύνης άνευ όρων στον εαυτό μας, με την βεβαιότητα ότι «όλα έχουν ήδη συμβεί», για να χαρούμε. Μπορούμε να απολαμβάνουμε την ζωή μας και να χαιρόμαστε, αρκεί να έχουμε την πρόθεση γι’ αυτό και να θυμίζουμε συνέχεια στον εαυτό μας «ποιοι είμαστε». Και πιστέψτε το αυτό δεν το θέλει η διττότητα. Γιατί η διττότητα, τρέφεται με την ενέργειά μας κι επιδιώκει να μας κρατάει  συνεχώς αποδυναμωμένους, για να μπορεί να μας ελέγχει. Γι’ αυτό κάνει  ότι μπορεί για να μας προκαλεί και να μας κρατάει σε τρυπάκια αυτολύπησης και αδυναμίας.

Ενώ η πρόθεσή μας οικογένεια, έχει την δύναμη και την δυναμική να μας κρατάει σ’ αυτή την κατάσταση της εγρήγορσης, της ενθύμησης και της αλλαγής. Και όταν έχουμε πάντα την πρόθεση κι είμαστε αποφασισμένοι, τότε ο εαυτός μας ανταποκρίνεται με αγάπη στις προθέσεις μας.

(αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο σε δυο υπέροχες και ιδιαίτερα αγαπημένες μου υπάρξεις, που μου έδωσαν την ευκαιρία να το γράψω).

 Πηγή: http://www.newenergy.com.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=498:2014-03-21-18-35-53&catid=9:family&Itemid=3