Ιός και νέα ενέργεια.

Σε αυτήν την αβυσσαλέα μάχη για δόξα, εμπρός στα μάτια σου οι (βουλευτές)  συμπατριώτες σου, ξεδιάντροπα ζητούν μιά ψήφο για να δοξαστούν. Ξεδιάντροπα λέω διότι πλέον έχει ανοίξει η κουρτίνα και είδαμε όλοι το τέρας της δόξας και του χρήματος, ενός χρήματος που ποτέ δέν άνηκε σε κάνέναν διότι ποτέ δέν υπήρξε αληθινά, ένα τέρας που δημιούργησε η σύγχρονη κοινωνία απο μία μετάλλαξη των ίδιων των μελων της.

                Είναι ιός φίλοι μου η πολιτική, αδίκως τόσο φασαρία για μάς, δικαίως όμως για την ενέργεια της κλοπής. Η ενέργεια της κλοπής έρχεται απο τους παππούδες σου, που ζήσαν πολέμους και έμαθαν να υποτάσονται σε έναν φόβο παράλογο ή και λογικό. Σήμερα υπάρχει μία ηρεμία στην επιλογή, έχει πάψει αυτή η προσπάθεια να υποτάσουμε και να υποτασόμαστε. Ναι, οι Έλληνες φαίνονται αδιάφοροι. Μα τελικά, ποιός θα καταλάβει πως δέν είναι αδιαφορία, είναι απλά αποδοχή μιάς κατάστασης. Εάν δέν αποδεχτείς μιά κατάσταση, δέν μπορείς ποτέ μα ποτέ να την ξεπεράσεις. Πρώτα πρέπει να την δείς! Ξέρω, τόσα χρόνια κανείς δέν έβλεπε γιατί κανεις δέν ήθελε να δεί, βολευόταν. Τώρα άνοιξε το κουτί της Πανδώρας και αποκαλύπτονται όλα.Ο ιός αποκαλύπτεται για να θεραπευτεί.

                Είναι πλέον βέβαιη η εξέλιξη του κόσμου, μία εξέλιξη που τώρα επιταχύνεται χρησιμοποιεί συμπόνια, χρησιμοποιεί ανθρωπιά, χρησιμοποιεί ψέμα για να έρθει η αλήθεια, χρησιμοποιεί τα αντίθετα για να μπορέσεις να εκτιμήσεις. Άν δέν γνώριζες εκείνη την παλιά σχέση σου που ακόμη βρίζεις, τώρα δέν θα διάλεγες την τωρινή σου σχέση, την διάλεξες διότι έμαθες να εκτιμάς. Ένας δάσκαλος λοιπόν, η κρίση, έρχεται να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες, νέα δεδομένα και με το καλό.... έναν νέο κόσμο που αυτήν την στιγμή μοιάζει πολύ μακρινός.

                Πίστεψέ με, ο κόσμος αυτός υπάρχει ήδη και σιγά σιγά εξαπλώνεται  αγκαλιάζοντάς σε μία νέα λεπτή, αγνή ενέργεια,  άνθρωποι που ξαφνιάζεσαι όταν αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχουν γιατι νόμιζες πως είχαν εξαφανιστεί είναι μέρος του. Είναι όλοι εδώ και μεταδίδουν αυτό το φώς που σύντομα θα αγκαλίασει τον κόσμο.

Θυμήσου, το κύμα για να σκάσει εμπρός, πρώτα σε τραβάει προς τα πίσω με μία ορμή που λές .... με καταπίνει η θάλασσα.

Με Αγάπη πάντα.