Ποιά είναι η σημερινή σου έγνοια;

Έρευνες, ξανά έρευνες και κόντρα έρευνες για να μας αποδείξόυν μονο ένα πράγμα το "Εσύ φταίς". Ο Καζαντζάκης έλεγε πως, πρέπει να παίρνεις την ευθύνη της σωτηρίας του κόσμου επάνω σου.  Δίκιο είχε τελικά ε; Άν δέν πιστέψεις οτι μπορείς να σώσεις τον κόσμο, απλά τον αγναντεύεις ώς θεατής που ζηλεύει κάθε πρωταγωνιστή που χαίρεται την παράσταση και ξεδιπλώνει τα ταλέντα του.

                Την ώρα που σχεδίαζα εχθές την ζωή μου, αυτή πέρασε απο δίπλα μου και έτρεχε ανέμελη. Με προσπέρασε και μού ‘πε : Θέλω να σε περιμένω μα είναι αδύνατον! Είναι τόσες οι χαρές, που πρέπει να είμαι στην ώρα μου εκεί για να τις ζήσω.

                Εσύ ;Είσαι στην ώρα σου εκεί ; Η μήπως είσαι ετεροχρονισμένος με το παρόν σου και την ζωή. Συμμετέχεις; Είσαι ενεργός; Η μήπως συνέχεια είσαι στον κόσμο σου; Ξέρεις... αυτό το στον κόσμο μου, κάποτε το θεωρούσα πολύ ρομαντικό και ερωτικό και... διάφορα τέτοια. Μέχρι που τελικά κατάλαβα πως είναι πλά μελαγχολικό και μου τρώει την ώρα, την ζωή. Μακάρι να συμμετέχεις. Πολλές φορές θέλω να κάνω πράγματα μα μόνο τα σκέφτομαι απο απόσταση και τελικά φοβάμαι πως δεν μπορω να τα πραγματοποιήσω.

                Σήμερα που κοίταγα ένα δέντρο σε μιά άσχημα τάχα μου γειτονιά υποβαθμισμένη, εκείνο ήταν τόσο όμορφο όσο και τα δέντρα στις γειτονιές των καθωσπρέπει, θέλω να πώ, η φύση εκδηλώνετε με κάθε ευκαιρία, το ίδιο ας κάνουμε κι εμείς, χωρίς να σκεφτόμαστε τα άν και τα πώς και τα μή και οοολα αυτα που σταματούν την χαρά της κίνησης και της ανταλλαγής ενέργειας. Έστω κι άν αυτή η ενἐργεια, είναι απλά μιά καλημέρα σε έναν άγνωστο, ή απλά το να δώσεις 5 λεπτά στην ταμία του σούπερ για να μήν χαλάσει το 20 ευρω ο μπροστινός. Έχε την έγνοια του άλλου.

Με αγάπη.