Είναι η ώρα που η
θάλασσα τραβάει το κύμα προς τα πίσω, εσύ που το καβαλάς νιώθεις τώρα οτι χάνεσαι, νιώθεις να καταρρέει ο εαυτός
σου. Μόνο που δεν είναι ακριβώς ο εαυτός σου, είναι ο παλιός σου εαυτός αυτος
που κάνει πίσω. Είναι η παλιά ενέργεια αυτή που χάνεται, είναι η εξουσιαστική
εκφοβιστική κοινωνία που σε μεγάλωσε. Είναι αυτή η κοινωνία που σου είχε μάθει
τότε να φοβάσαι, πάντα να βρίσκεις λόγους να φοβάσαι και να κρύβεις τον υπέροχο
εαυτό σου. Μην στεναχωριέσαι, αυτή η κοινωνία είναι που χάνεται και νιώθεις
έτσι. Απλά ταύτισες τον εαυτό σου με αυτήν και νομίζεις οτι σε χάνεις. Για να
σε βρείς, στην πραγματικότητα, πρέπει πρώτα να σε χάσεις.
Αυτἀ τα
υλικά που είχες φέυγουν για να σου δείξουν πως κάτι άλλο πρέπει να σεβαστείς
περισσότερο. Η αφύπνιση περιέχει κυρίως
τέτοιου είδους μαθήματα ωστε να σεβαστείς τον εαυτό σου. Ο πραγματικός μας
εαυτός, θέλει να είναι χαρούμενος. Ο πραγματικός εαυτός δέν χρειάζεται τις διαφημίσεις
να τον καθοδηγούν στον τρόπο που θα
νιώσει καλά ή που θα διασκεδάσει. Άλλωστε, μπορεί μιά εκδρομή σε ένα δάσος, σε
ένα ποτάμι, να του δώσουν μεγαλύτερη χαρά απο ότι ένα ποτό σε ένα ορθάδικο που
θα εκτείθετε με την ελπίδα να κλέψει
κάποιο βλέμμα παραπάνω για να πάρει ενέργεια καταχωνιασμένος σε στημένες
επιταγες της μόδας που μόνο όμορφα δεν νιώθει κανείς βάζοντάς τα. Όχι, δεν λέω
να βγούμε απο την κοινωνία και να γίνουμε άνθρωποι των σπηλάιων. Λέω οτι τα
συναισθήματά σου πρέπει να τα ακούς και να μάθεις να τα καταλαβαίνεις.
Όταν κάνεις
κάτι που δεν θέλεις για παράδειγμα, υπάρχει ένα σφίξιμο στο στήθος, σαν κάποιος
να σε προειδοποιεί. Ένα απλό παράδειγμα:
έχεις μια επιβεβλημένη πρόταση να συμμετέχεις με συγκεκριμένα άτομα σε μια
συνάθροιση αλλα με το που σκέφτεσαι οτι θα πάς σφίγγεται η καρδιά σου. Άκου
την.
Αυτό
που κοροιδέυαμε, είναι αληθινό. Το matrix είναι κάπως έτσι. Μόνο που για να
το δείς πρέπει έστω για λίγο να βγείς απο αυτό. Οι άνθρωποι βλέπουμε μέσα απο
τα αντίθετα και καταλαβαίνουμε μέσα απο τον πόνο. Αυτά τα στάδια είναι εξέλιξη
του ατόμου. Όπως λέει και ο Νίτσε :Για να ξαναγεννηθείς, πρέπει να γίνεις στάχτες. Άν δεν χάσεις τον εαυτό σου μέσα στα συμβάντα
της ζωής, δεν αλλάζεις. Η αλλαγή είναι εξέλιξη. Δέν υπάρχει στασιμότητα στην
ζωή, ολα δονούνται και χαίρονται στον δικό τους ρυθμό. Τιποτα δεν είναι
στάσιμο. Υπάρχει η εξέλιξη, ή παρακμή.
Η
εξέλιξη δεν σημαίνει υλη, σημαίνει πνεύμα. Είμαι υπέρ της ύλης και την αγαπώ,
μου αρέσουν πάρα πολύ οι πολυτέλειες που με τα χρόνια έστησε ο άνθρωπος να τον
εξυπηρετούν. Το πνεύμα όμως είναι ελέυθερο και όταν το φυλακίσεις σε μια
κατάσταση που δεν θέλει και δεν αντέχει και δεν εξυπηρετει την εξελιξη του σαν
ψυχη, τότε αντιδρά είτε με κατάθλιψη είτε με ξεσπασματα. Είναι ο δυστυχής που
διαπρέπει σε όλα αλλά ποτε δεν είναι χαρούμενος. Μάθε να ακούς την καρδιά σου.
Τόσα χρόνια, εκατοντάδες χρόνια το μοτίβο επαναλαμβάνεται, εξέλιξη και αύξηση
αγαθών, κατάρρευση και στέρηση αγαθών. Κάνε λίγο υπομονή και ξὐπνα. Μήν
δίνεις σημασία σε εκφοβιστικές ειδήσεις και τεχνάσματα του φόβου. Το πολύ πολύ
να αρρωστήσεις και να σε τρέχουν. Εσυ κοιτα να εισαι υγιής και να περιμένεις
μεν την πρόοδο, αλλα να ζείς και την στιγμή που περνάει χωρίς να την
κατηγορείς. Όταν βρέχει μ'αρέσει να βρέχομαι και το απολαμβάνω , μετα ξέρω πως ο
ήλιος θα ξαναβγεί. Όπως συμβαίνει πάντοτε.
Η νέα ενέργεια έρχεται.
Με πολύ αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου