Ποιό είναι το δικό σου μοτίβο;

Θυμάσαι τότε που είχες έναν φίλο, ή τον έχεις ακόμη άν δέν κάνω λάθος, που κάθε φορά ερωτεύεται τον λάθος άνθρωπο και πληγώνεται; Έρχεται μετά σε ΄σένα και σου κλαίγεται. Έτσι δέν είναι;

                Είναι το μοτίβο του αυτό. Το πιό πιθανό είναι να μήν έχει αντιληφθεί κάν την επανάληψη και να ζεί τον πόνο με την ίδια ένταση κάθε φορά. Θυμάσαι τότε; Τα είχε δώδει όλα σε μιά σχέση και ... μεγάλο κρίμα που συμβαίνει αυτό αλλά... έφαγε κέρατο λέει. Απεδείχθη ένα ψέμμα.

                Ας αναλύουσουμε λίγο τώρα αυτόν τον φίλο/η που έχεις.  Είναι ένας άνθρωπος γεννημένος θύμα; Ναί ή όχι; Όταν λέμε θύμα, έννοούμε πως είναι τόσο καλό παιδί, που επειδή ακριβώς  είναι τόσο καλό παιδί, την πατάει συνήθως απο τους άλλους. Εδώ λοιπόν δέν πρέπει να καθίσουμε και να σκεφτούμαι πως : Αφού είναι έτσι, το λογικό είναι να σταματήσει να είναι καλό παιδί, ωστε να μήν την πατάει πλέον.

                Έτσι απλά θα ήταν τα πράγματα εάν δέν υπήρχε στην μέση αυτή η τεράστια δύναμη που σε εκπαιδεύει με το που γεννιέσαι. Η ανάγκη να σε αποδέχονται. Εδώ λοιπόν το να πάψει κάποιος να είναι «καλό παιδί» προυποθέτει να αλλάξει ολόκληρο τον μηχανισμό που έστηνε τόσα χρόνια καθώς μεγάλωνε για να επικοινωνεί με τους άλλους και να λαμβάνει συμπάθεια και βοήθεια. Υποσυνείδητα λοιπόν, το πρώτο πράγμα που θα του πεί η καρδιά του είναι: Ναι να το κάνουμε, να μην είμαστε τόσο καλό παιδί.  Αλλά το μυαλό που στήνει την ένταξή του στην κοινωνία, έχει μάθει να τον συμμαζεύει και να είναι πάντοντε το καλό παιδί. Οπότε εδώ έχουμε αυτόματα έναν πόλεμο μέσα στον άνθρωπο –φίλο μας που προσπαθεί να αποβάλει μιά ψέυτική πλευρά του εαυτού του που είχε υιοθετήσει χρόνια πρίν, όμως τώρα δέν τον εξυπηρετεί πλέον αλλά αντίθετα του είναι εμπόδιο στο να προχωρήσει.

                Μέχρι λοιπόν αυτός ο άνθρωπος να βρεί το κουράγιο να ξεπεράσει το μοτίβο και να το αλλάξει απαλλάσοντας έτσι τον εαυτό του από άτομα που τον εκμεταλέυονται, εμείς θα βλέπουμε το φίλο μας να ταλαιπωρεί τον εαυτό του χωρίς να μπορούμε να τον βοηθήσουμε. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ! Ο φίλος αυτός, υπάρχει περίπτωση να μην βρεί ποτέ το κουράγιο να ξεπεράσει την κατάσταση και να εκμεταλεύεται την δική μας ενέργεια για να νιώσει πως για κάποιον είναι σημαντικός έστω και με την ιδιότητα του θύματος που έλκει την λύπηση και την συμπόνοια.(Είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα). Μήν προσπαθείς να λύσεις ένα τετοιο πρόβλημα άλλου αδειάζοντας τον εαυτό σου και εάν αισθάνεσαι μετά την συνάντησή σας  κούραση, τότε να μειώσετε τις συναντήσεις διότι σου κλέβει ενέργεια. Ή να θωρακίσεις τον εαυτό σου. Θα αναφέρουμε τρόπους στο επόμενο άρθρο.

                Το δικό σου μοτίβο όμως, ποιό είναι; Τί είναι αυτό που σε ταλαιπωρεί και επαναλαμβάνεις;

                Να ξέρεις φίλε και συνοδοιπόρε πως για όλα υπάρχει λύση. Υπάρχει όμως μόνο όταν θέλουμε!

Αγάπη στον εαυτό που μαθαίνει μέσα απο την ζωή και από τους συνανθρώπους και αγάπη στους συνανθρώπους που έχουμε δίπλα μας για να μας δείχνουν ποιόι είμαστε. Ο καθένας με τον τρόπο του.