Επαναλαμβάνεται ότι δέν έχει κατανοηθεί

Δώσε μιά υπόσχεση στον εαυτό σου.
"Πάντα θα ονειρεύομαι και πάντα θα πραγματοποιώ τα όνειρά μου!"
Σεβάσου τον εαυτό σου όπως σέβεσαι κάποιον που εκτιμάς πολύ και συμπεριφέρσου με τον ίδιο τρόπο σε σένα.Άσε τον ύμνο της μιζέριας που οδηγεί σε επανάληψη.Κάποια στιγμή πρέπει να μάθεις να σέβεσαι! Επαναλαμβάνεται ότι δέν έχει κατανοηθεί!!!! Άσε λοιπόν στην άκρη αυτά που νομίζεις οτι δέν μπορείς να κάνεις και ασχολείσου με αυτά που πιστεύεις οτι μπορείς! Είναι το πιό απλό βήμα.

Όταν ξεριζώνεται η ύπαρξη και η ζωή μου απο αυτόν τον κόσμο, νιώθω τότε το απόλυτο κενό της ύπαρξής μου με την παρουσία σου.Όταν το όνειρο χάνεται σε μιά μέρα κι όταν η μέρα δέν γεμίζει με τίποτα!!!! Και κάθε κενό, οδηγεί στον δρόμο της μάθησης, καθε απογοήτευση, οδηγεί στον δρόμο της αυτογνωσίας. Μα πόσο λίγο σε ξέρεις πές μου; Τόσο λίγο που δέν μπορείς να γεμίσεις το απέραντο κενό σου με τίποτα! Τίποτα δέν υπάρχει που να μπορεί να σε κάνει να χαρείς έστω και λίγο να ενθουσιαστείς!!!! Ήρθε το τίποτα μαζί με την νύχτα και πλάκωσαν για μια βραδιά ακόμη την καρδιά μου!!! Ήρθε ο Θάνατος που δέν πρόλαβε να ολοκρηρωθεί χθές και μου χτυπά σήμερα την πόρτα να ανοίξω. Πέθανε... και ξαναγεννήσου. Πώς θα το κάνεις αυτό με την κατεύθυνση που έχεις; Πώς η ζωή θα βγεί μέσα απο τις στάχτες; Τάχα δέν ήσουν στάχτες προχθές; Δέν θυμάσαι; Γκρεμίζω το σύμπαν μου ολόκρηρο για να με βρω μέσα σου και τελικά εσύ έχεις κενό! Μα το κενό το ξέρω, το κατέχω. Δέν ψάχνω κενό, ψάχνω μιά νέα αρχή! Η αρχή των ονείρων που έκανα το καλοκαίρι! Θ έρθει το όνειρο, το όνειρο που δέν έζησες... γυρνά και απαιτεί... γίνε τώρα το όνειρό μου να χαθώ για πάντα μέσα σου....

Ονειρέψου απλά.

Η Πιό δημιουργική κατάσταση, είναι η απραξία. Εκεί που το μυαλό ξεφεύγει απο τα γνωστά, εκεί που ονειρεύεται και πιστεύει. Οραματίζεται. Όλα δημιουργούνται στο τώρα! Αυτήν την ατέλειωτη στιγμή. Ο χρόνος, είναι στην υπηρεσία των ονείρων. Καταγράφηκε στο σύμπαν το όνειρό σου. Ο χρόνος απλά το μετατρέπει σε γεγονός μετά απο μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά είναι πάντα πιστός στα όνειρά σου και τα πραγματοποιεί. Όταν βραδιάζει και σταματά η ζωή να με κυνηγά, έχω τον χρόνο να ασχοληθώ με μένα. Το τώρα μου, είναι το όνειρο που έκανα χθές. Το ζώ και ταυτόχρονα προγραματίζω το επόμενο, ασυνήδειτα. Δέν υπάρχει κάτι εξωπραγματικό λάθος ή ανέφικτο. Όλα είναι θέμα χρόνου να αλλάξουν και να μετουσιωθούν ετσι ωστε το λάθος να γίνει σωστό και το εξωπραγματικό, πραγματικό. Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να πιστεύεις σε σένα και να κάνεις όμορφα όνειρα και όχι εφιάλτες και φοβίες. Αν μπορούσες να σταματήσεις την κάθε κακή σκέψη, την κάθε φοβία την κάθε μιζέρια που σου φύτεψαν, τότε ο κόσμος σου ακολουθήσει. Γιατί τα πάντα εξαρτώνται απο σένα και βάζεις τον κόσμο στην δυσσάρεστη θέση, να σου δείξει το ποιόν σου. Ξεκίνα και ονειρέψου, μην χάνεσαι... άλλωστε οι άνθρωποι που τρέχουν συνεχώς ειναι αυτοί που παράγουν τα λιγότερα πάντα. Ακήνιτη απο δώ λοιπόν, κινώ τον τροχό του σύμπαντος. Το δυσκολότερο απο όλα, είναι να αναλάβεις την ευθύνη του να φροντίζεις τον εαυτό σου.

Η Δική μου εικονική πραγματικότητα

Η ψευδαίσθησή μου, είναι οτι κάθε φορά που χάνομαι απο τον κόσμο βρίσκω και ένα μου κομμάτι. Τελικά πράγματι, μπορώ να βρώ την θλίψη σου, μπορώ να βρώ το ψέμμα σου, μπορώ απο χιλιόμετρα μακριά να σε καταλάβω. Μπορώ να σου πώ ακριβώς ποιός είσαι. Το μόνο που δέν κατάφερα, είναι να μάθω ειναι το ποιά είμαι εγώ.
Σάν με φτερά νυχτερίδας όταν η νύχτα με αγκαλιάσει, τα πάντα κλείνονται στο μυαλό μου και δέν έχουν διέξοδο πλέον. Μα δέν βρίσκω ούτε ένα λάθος να είναι τόσο όμορφο που να δικαιολογεί την ύπαρξή μου. Κάθε νύχτα χάνομαι μέσα μου και κάθε πρωί με ψάχνω στον κόσμο με μιά μάσκα αισιοδοξίας. Ναί, έχω το ύφος αυτού που τα έχει όλα τακτοποιημένα στην ζωή του. Η αταξία άλλωστε είναι η καλύτερη τάξη. Εκεί που όλα γίνονται όπως ακριβώς πρέπει να γίνουν ωστε να μας διδάξουν να μας δείξουν τον δρόμο. Μα αυτόν τον δρόμο θα τον βρώ το ορκίζομαι. Εκεί που όλα ειναι αυστηρά, εκεί που ούτε ένα μόριο μιζέριας δέν χωρά να περάσει γιατι καταστρέφεται πρίν κάν δημιουργηθεί. Ο κόσμος της αφθονίας και της επιφυλακής. Μήν ακούς τον Κόσμο τόσο. Το μόνο που μπορεί να σου προσφέρει, είναι να σου δείχνει σε ποιό σημείο βρίσκεσαι. Εσύ προχώρα και σταμάτα κάθε αρνητισμό, κάθε μιζέρια.

΄Προχώρα..

Έκανες τα πάντα για να αλλάξω και τώρα ψάχνεις τον παλιό μου εαυτό. Έκανα τα πάντα για να αλλάξεις και τώρα θέλω αυτόν που γνώρισα! Όταν συναντάς έναν άνθρωπο που σε επηρεάζει τότε αλλάζεις.
Κρίνεις ότι αυτή η αλλαγή θα κάνει καλό στο να προχωρήσεις στην ζωή σου. Και τελικά αλλάζεις,! Αλλάζεις όμως και πράγματα που δεν θα έπρεπε. Αλλάζεις χωρίς να το καταλάβεις και γίνεσαι ένα έρμαιο των καταστάσεων που δημιουργείς! Όταν το καταλάβεις προσπαθείς να επανέλθεις μάταια!
Παλεύω να κρατήσω οτιδήποτε με έκανε ευτυχισμένη μα ο κόσμος μου έχει αλλάξει. Κατάλαβα ότι το θέμα δεν είναι να γυρίσεις πίσω, είναι να προχωρήσεις σε νέο έδαφος, καινούρια όλα! Ακόμη και τα παλιά που κρατάς θα πρέπει να μην είναι τυποποιημένα αλλά να αναβαθμιστούν. Να φτιάξεις νέες κατηγορίες στο κεφάλι σου και να τακτοποιείς αλλιώς τον κόσμο. Να στοχεύεις στην ευτυχία με κάθε τρόπο. Τότε τα υπόλοιπα έρχονται να υποστηρίξουν την δική σου ευτυχία και να την αναβαθμίσουν στο επόμενο επίπεδο.
Πάντα προσπαθούμε να αλλάξουμε αυτό που μας αρέσει!!! Κακώς!!! Δεν θα το ξανακάνω. Η ζωή είναι τόσο όμορφη! Όλα συμβαίνουν ΤΩΡΑ σε αυτή την αιώνια στιγμή!!! Παρελθόν, μέλλον, όλα αλλάζουν σύμφωνα με την τωρινή οπτική! Όπως τα βλέπεις τώρα τα πράγματα δεν τα έβλεπες πριν. Ασχολούμαι με την ευτυχία και την δημιουργία. Ο κόσμος ένα ανοιχτό βιβλίο στα χέρια μου! Τις δικές σου τις σελίδες έπρεπε να τις επαναλάβω γιατί δεν τις είχα καταλάβει. Ξέρω πως λίγο πιο κάτω είναι η ευτυχία και προχωρώ, με τον δικό μου τρόπο. Για κάποιους αργός, για άλλους ανώφελος, ίσως για άλλους άσκοπος και ανούσιος! Μόνο εγώ λοιπόν ξέρω την ουσία της τωρινής μου απραξίας! Χαίρομαι! Έρχομαι και πάλι να με βρω με γεμάτες μπαταρίες! Γεμάτη πλέον από ζωή!
Η αντίσταση στην εξέλιξη πονάει πολύ!!! Κάθε στιγμή αντιστεκόμαστε σε οτιδήποτε δεν ανήκει στις δικές μας κατηγορίες! Πονάει πολύ το να δημιουργήσεις μέσα στο κεφάλι σου μια νέα αναβαθμισμένη κατηγορία. Μα πάντα αξίζει!!! Αντιστεκόμαστε και τα περιορίζουμε όλα μέσα στα δικά μας προεπιλεγμένα όρια, αρνούμαστε να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας σε μια νέα ιδέα, μια καινούρια άποψη, τότε η ζωή μας το παρουσιάζει με γεγονότα! Σκληρές εικόνες και ατέλειωτες στιγμές μιζέριας και πόνου! Μόνο μπροστά μπορεί να πάει κάποιος! Το πίσω είναι εύκολο και ανούσιο!