Μόνο ένας άνθρωπος ικανός να στηριχθεί μόνο στον εαυτό του

Μόνο ένας άνθρωπος ικανός να στηριχθεί μόνο στον εαυτό του, μόνο ένας άνθρωπος που "ΘΕΛΕΙ", που επιζητεί και προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να αλλάξει, μπορεί να τα καταφέρει.

   Ο άνθρωπος που καθοδηγείται από την ακεραιότητα και τη σοβαρότητα, έχει πάντα αυτό το αίσθημα σωτηρίας έστω κι αν στα μάτια της καθημερινής ανθρωπότητας φαντάζει τολμηρός, ριψοκίνδυνος, ή ακόμα και ασυνείδητος.

   Μόνο εκείνος γνωρίζει ότι στην πραγματικότητα δεν ριψοκινδυνεύει τίποτα. Στις Μπίζνες, στις φαινομενικά παρακινδυνευμένες επιχειρήσεις, όποιος έχει αυτή την σιγουριά δεν μπορεί να χτυπηθεί, δεν μπορεί να αποτύχει. Οτιδήποτε αγγίζει εμπλουτίζεται και πολλαπλασιάζεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ακόμη και στην πιο απελπιστική περίσταση.

    Βρίσκει πάντοτε την λύση. Τα γεγονότα και οι περιστάσεις τον δικαιώνουν πάντα, γιατί αυτός ο ίδιος είναι η λύση.

STEFANO ELIO D'ANNA

Η 21 Δεκεμβρίου 2012 των μάγια

Η νέα ενέργεια ... κατεβαίνει σταδιακά στην γή ... .. πόσες και πόσες φορές το χω διαβάσει... περιμένουμε λέει μιά αλλαγή περιμένουμε... και μετά απογοητευόμαστε!!! Μα γύρω μας έχουν αλλάξει όλα.. κάθε τι που μας ενοχλούσε γκρεμίζεται κάθε τί που μας εξαπατούσε πέφτει... κυβερνήσεις... κράτη... τί άλλο περιμένει άραγε ο άνθρωπος για να πιστέψει στην αλλαγή; Πάντοτε ... άνοιγαν οι ουρανοί και η καταιγίδα με λύσσα ξέπλενε την ντροπή μας ωστε μετά να μπορέσουμε να δούμε τον πιό λαμπερό ήλιο. Ποία αλλαγή ακόμη;;;; Κάνουμε ένα βήμα πίσω... σάν το κύμα .... και μετά με ορμή θα έρθουν οι αλλαγές που περιμένουμε με αισιοδοξία. Μα για να γεννηθεί κάτι... πρέπει να πεθάνει κάτι άλλο. Είμαστε ακόμη στον θάνατο αγαπημένοι μου. Ακόμη ανακαλύπτουμε και σκοτώνουμε τους παλιούς μας εαυτούς και κάθε τι παλιό που μας περιόριζε.... η νέα ενέργεια φέρνει ελευθερία... χαρά απεξάρτηση ειληκρινής σχέσεις. Είδα οτι όλου λάμπετε και περιμένετε με ανυπομονυσία το νέο, το καινούριο... ο καθένας θα εισπράξει ακριβώς αυτό που αξίζει και που κατανοεί.. και πλέον πιστεψτε με... κατανοούμε πολλοί!!!! Η γη΄οδεύει προς την απελευθέρωση της αρνητικότητας... ας κάνουμε υπομονή εως ότου την εκφράσει και εως ότου τελειώσει...
Με αγάπη!

Νυχθημερών

Νυχθημερών οι σκέψεις, πλεκτάνη στήνουν της ζωής.
Ότι δέχεσαι απο τον εαυτό σου, αυτό είσαι.

Η Αφύπνιση, ξεκίνησε.

Στον πολεμιστή του φωτός.

Γνωρίζεις ποιος είσαι. Βρίσκεσαι σ’ αυτόν τον κόσμο αλλά δεν είσαι εκ του κόσμου τούτου. Δεν βρίσκεσαι εδώ για να πολεμήσεις στη φυσική διάσταση της Γης. Δεν έχεις να πολεμήσεις κάτι. Έχεις έναν μοναδικό σκοπό. Βρίσκεσαι εδώ για να είσαι ένα φως σε μια εποχή μετάβασης. Βοηθάς με αυτό το φως με πολλούς τρόπους. Έχεις περισσότερη δύναμη απ’ όση φαντάζεσαι.

Γίνε λοιπόν αυτός που ήρθες να γίνεις. Ο ύψιστος τρόπος να υπηρετήσεις τους άλλους τώρα, δεν είναι μέσα από την πολιτική δράση, μέσα από τις διαδηλώσεις, με το να ανήκεις σε ομάδες «εμείς εναντίον άλλων» κλπ. Υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν αυτό. Και είναι τέλειο για εκείνους. Το μήνυμα αυτό είναι για σένα, τον Πολεμιστή του Φωτός.

Οι Άγγελοι θέλουν να θυμάσαι ότι αυτός είναι ο σκοπός σου. Μπορεί να κοιτάζεις στον καθρέφτη σου και να βλέπεις ένα ανθρώπινο ον αλλά είσαι τόσο πολύ περισσότερο από αυτό. Θυμήσου! Θυμήσου όταν είπες, «Ναι, θέλω να υπηρετήσω τον κάθε άνθρωπο με το να είμαι φως. Θέλω να φέρω το φως μέσα από τη ζωή μου, ούτως ώστε κάθε ένας που θα επιθυμήσει να ανέλθει σ’ ένα νέο κόσμο, να μπορέσει να το κάνει». Ήταν εύκολο να πιαστείς στα δίχτυα του γήινου κόσμου με όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα. Είναι καιρός να επαν-εστιάσεις την προσοχή σου στο σκοπό σου, που είναι να είσαι το φως.

Να θυμάσαι ότι το Φως δεν ζει σε μια χώρα. Δεν είναι Αμερικάνικο, ή Ρώσικο ή Περσικό. Το Φως δεν μιλάει μόνο μια γλώσσα. Το Φως δεν είναι Δημοκρατικό, Συντηρητικό, ή Ανεξάρτητο. Το Φως δεν είναι φτωχό ή πλούσιο, αρσενικό ή θηλυκό, νέος ή γέρος. Το Φως είναι το Παν. Και σκοπός της ζωής σου είναι να είσαι το φως τώρα. Αυτός είναι ο ύψιστος τρόπος να υπηρετήσεις το Παν. Απλά με το να είσαι το φως.

Υψώσου πάνω από τις δράσεις και τις αντιδράσεις του γήινου πεδίου και λάμψε το φως σου κάθε μέρα και νύχτα. Το Πνεύμα δεν σου ζήτησε να κατευθύνεις ή να στείλεις το φως σου σε μια κατάσταση ή μέρος. Έχεις πρόσβαση σε μεγαλύτερη πνευματική δύναμη από κάθε άλλη φορά, αλλά δεν έχεις αρκετές πληροφορίες ώστε να γνωρίζεις όλη την εικόνα του τι ακριβώς συμβαίνει. Να είσαι το φως χωρίς να κάνεις κριτική κανενός είδους, απλά να μοιράζεσαι το φως σου ελεύθερα. Έτσι, καθώς η Μητέρα Γη χρειάζεται μια ποσότητα από την ενέργεια του φωτός, θα την πάρει. Όταν οι ανθρώπινοι άγγελοι χρειαστούν φως, γνωρίζοντας ότι εσύ είσαι μια καθαρή πηγή, θα το πάρουν από σένα. Εσύ θα δημιουργήσεις και τον επόμενο κόσμο για την Ανάληψη. Το Πνεύμα παίρνει το φως που ρέει μέσα από σένα, το συνδυάζει με τις προθέσεις όλων των άλλων ανθρώπων για το νέο κόσμο και μετά τον δημιουργεί. Μπορείς να είσαι θαυμαστά ισχυρός με το να είσαι απλά εσύ, με το να είσαι το φως.

Πολεμιστή του Φωτός, παρόλο που δεν μάχεσαι στο φυσικό πεδίο, είσαι ισχυρός και δημιουργείς αλλαγές με κάθε ακτίνα φωτός που επιτρέπεις να ρέει μέσα από τη ζωή σου. Γίνε η αλλαγή που έχει διάρκεια και βοηθάει τους άλλους. Γίνε φως. Όταν έρθει ο καιρός να κάνεις κάτι διαφορετικό, θα το μάθεις. Έτσι όπως μαθαίνεις ότι το μήνυμα αυτό είναι για σένα.

Όντας Φως. 

Μετάφραση: Αγγελική Νατσούλη                                                            από ένα channeling της Christina                                                             www.ChristinaLunden.com

ΝΙΩΣΕ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΣΕΝΑ!!!

ΑΣ ΑΦΗΣΩ ΤΙΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΗΔΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΝΙΩΣΩ. ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ, ΕΛΑ, ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΙΨΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΙΨΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ. ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΣΥ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΟΠΙΑΖΕΙΣ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ!!!

ΠΟΙΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ; ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΓΝΟΙΑ; ΜΠΗΚΑΝ ΤΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΚΙ ΕΣΥ ΑΚΟΜΗ ΠΙΝΕΙΣ ΝΕΡΟ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ ΚΑΙ ΠΝΙΓΕΣΑΙ!!!  ΤΙ ΕΧΑΣΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ; ΤΙ ΨΑΧΝΩ ΚΑΙ ΤΙ ΜΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΤΟΣΕΣ ΕΠΑΦΕΣ;;;

ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΙ ΒΛΕΠΩ;;; Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΚΟΥΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΙΨΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ, Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΒΟΗΘΩ, ΝΑΙ!!! ΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΙ;;; ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΜΟΥ ΚΟΥΤΑΚΙΑ.. ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ! ΜΑ ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΩ;;; ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΚΡΙΝΩ ΣΥΝΕΧΩΣ;;;;

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΡΙΖΩΜΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΜΕ ΚΡΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΦΘΟΝΙΑ;;;

ΠΟΥ ΤΗΝ ΨΑΧΝΩ ΑΝΤΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ; ΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ;;; ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΒΡΙΣΚΩ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ, ΜΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΨΑΧΝΩ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΠΟ ΝΑΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΒΡΩ.  ΤΟ ΞΕΡΩ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.

ΕΝΑ ΚΛΑΜΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΜΕ ΠΙΕΖΕΙ, ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΩ ΠΟΛΛΑ, ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΥΠΟΦΕΡΩ ΚΑΙ ΟΤΙ ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΕΥΚΟΛΗ ΖΩΗ! ΑΥΤΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΤΩΡΑ, Η ΕΥΚΟΛΗ ΖΩΗ, Η ΖΩΗ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΟΥ, ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΥΡΩ ΜΟΥ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΤΙ ΜΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ.

ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΟ ΟΡΙΟ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΑΣΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΑ ΔΕΝ ΕΜΑΘΑ. ΤΩΡΑ ΑΛΛΟΣ ΕΝΑ ΜΗΝΑΣ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΤΟ ΟΡΙΟ ΜΟΥ ΜΑ ΑΚΟΜΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΤΩ ΠΩΣ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ.

ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΜΑΘΑΝ ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗ. ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΕΥΚΟΛΗ ΖΩΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΗΣ ΨΗΧΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΦΘΟΝΙΑ.

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΑΝΑΚΛΩ ΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΧΕΙΑ, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΕΙΣΩ,ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΟΡΙΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΟΡΙΟ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ. ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΠΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΛΗ. ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΧΑΝΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΡΟΥΤΙΝΑ ΚΑΙ ΑΓΧΩΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ. ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΟΥΜΕ ΞΕΡΩ ΠΩΣ… ΚΑΤΙ ΠΗΓΕ ΣΤΡΑΒΑ. ΟΛΑ ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ, ΜΑ ΜΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ.ΜΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Η ΛΥΣΗ, ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΩ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ…. ΘΑ ΜΕ ΠΕΙΣΩ.

Προς κάθε Πατέρα...

Για να με αποδεχτεί πρέπει πρώτα να τον αποδεχτώ εγώ! Μου είναι τρομερά δύσκολο να συγχωρήσω αυτό που μου εκλεψε τότε και το ψαχνω ακόμη και σήμερα! Μου έκλεψε την χαρά του έρωτα την χαρά του να αποδεχτώ τον εαυτό μου όπως είναι. Γιατί δέν με δέχονται όπως είμαι; Απλά όπως είμαι. Πώς είμαι; Είμαι σαν κι αυτόυς. Αυτοί οι ίδιοι το λένε και για να με αποδεχτούν θα πρέπει πρώτα να αποδεχτουν τους εαυτους τους κάτι το οποίο για να γίνει θέλει χρόνια ολάκερα και πάλι δέν ξέρω αν θα τα καταφέρουν ποτέ επειδή ακριβώς έπαψαν να ενδιαφέρονται, έπαψαν να ζούν, έπαψαν να νιάζονται. Τους ενδιαφέρει μόνο πως θα αρρωστήσουν με ποιόν τρόπο θα με ταλαιπωρήσουν και θα κερδίσουν οικτο για να σχοληθεί κάποιος μαζί τους.

Αισθάνομαι τόσο πολύ θυμό, τόσο μα τόσο θυμό! Όχι μόνο για αυτά που συνέβησαν μα για αυτά που ακόμη συμβαίνουν. Γιατί δέν με βλέπουν; Γιατί δέν ακούν; Γιατί δέν Κοιτούν ποτέ την ψυχή τους; Γιατί να υποφέρω για να τους το δείξω όταν οι ίδιοι αρνούνται να το δούν; Πώς θα αποκαταστήσω το αντρικό πρώτυπο; Πώς θα συνεχίσω όταν μέσα μου υπάρχει η συνεχής απορριψη;

Θα χρησιμοποιήσω τις πιό σκληρές αλήθεις τους για να με δούν! Έτσι κι αλλιώς δέν βλέπω άλλον τρόπο. Χαμένοι ειναι ουτως η άλλως για μένα. Ομαλά δέν ξέρω άν γίνεται. Να επιβεβαιώσω τον Πατέρα μου ως άντρα και ώς πατέρα όταν νιώθω όλον αυτόν τον πόνο! Πώς θα το κάνω όλο αυτό χωρίς να του το πώ κατάμουτρα; Ετσι που ο ίδιος ουσιαστηκά το ζήτησε!Πρέπει να το κάνω με τέτοιον τρόπο ωστε να μπορέσω να φτάσω στο σημείο να μήν με ενδιαφέρει πραγματικά η αναγνώριση απο αυτούς τους ανθρώπους! Μα αυτοι οι άνθρωποι μου έδωσαν τα πρότυπα... μου τα φυτεψαν τόσο βαθιά όπως μπορεί μόνο ένας γονιός να κάνει στο παιδί του. Φυτευμένα ανυπόστατα πιστεύω που πργματικά δέν τα πιστευω για κανεναν αλλα με κυνηγούν μέσα μου και κατευθύνουν την ζωή μου!

Πρόσεχε πρίν κάνεις οικογένεια! Θα πρέπει πρώτα να αγαπάς τον εαυτό σου και να αποδέχεσαι. Να ακούς και να αποδέχεσαι.

Πάντα είσαι κάποιος, ακόμη κι όταν δέν έχεις καμία επαγγελματικη ταυτότητα να σε στολιζει και να ομορφαινει την εικόνα σου εσυ εισαι κάποιος! Αν ξέρεις ποιος εισαι τοτε δεν εχεις αναγκη καμια δουλεια να σου πει ποιος εισαι καμια ταυτότητα μέσα απο γάμο. Τότε μόνο εισαι ετοιμος ανθρωπος να κανεις οικογενεια.Τόσο πολύ που τα αναλύω, οι φίλοι μου μου λένε να πάω σε ψυχολόγο. Θα πάω, ίσως να είναι κάποιος που να με περιέχει και να εχει την ωριμότητα να μου πεί έστω κάτι για μένα. Μα οι φίλοι μου δέν κοιτούν τα χάλια τους! Πώς να αποδεχτω εναν τόσο χάλια κόσμο; Πώς θα φτιάξω όμορφο τον κόσμο μου; Πόσους πρεπει να λυτρώσω για να λυτρωθώ και ποιοί απο αυτούς μπορούν και έχουν την δύναμη να το κάνουν;Πρέπει να εκπληρώσει ττον ρόλο του. Ο ρόλος του Πατέρα είναι να διαχειριστεί το οιδιποδειο και να βάλει την κόρη του στην ζωή ώς γυναίκα πλέον. Να την αναγνωρίσει και να την αποδεχτεί ώς γυναίκα πλέον. Αυτός είναι ο Ρόλος ενός πατέρα.  Πώς το κάνει αυτό ένας Πατέρας; Πρέπει να του πώ τι θα κάνει για μένα. Του λείπει τόσο όσο και σε μένα.Ηρθε η ώρα να με κάνεις γυναίκα απο έφηβη και ήρθε η ώρα να σε κάνω Πατέρα απο εναν αντρα που πέρασε μιά ζωή χωρίς γυναίκα. Ηρθε η ώρα να παραδεχτείς οτι είμαι η γυναίκα της ζωής σου και ήρθε η ώρα να αποδεχτώ οτι είσαι ο άντρας της ζωής μου. Κάτι που δέν πρόκειτε κανείς να το αλλάξει κάτι που δέν πρόκειται ποτέ να χαθεί η να αλλάξει γιατι ο καθένας κουβαλάει πάντοτε τον άλλον μέσα του.  Εφυγα μακριά σου γιατι με έπνιξες είδα την ανασφάλεια σου στο να με χάσεις να με οδηγεί ακριβως εκεί που φοβάσαι. Είδα τον φόβο μου να σε αντιμετωπίσω να με οδηγεί καθημερινά  στο να επιλέγω συνέχεια την πλευρά την δική σου που δέν μπορούσα να δικαιολογήσω και να αποδεχτώ. Να σε επιλέγω μέσα σε κάθε μου σχέση μέσα σε κάθε μου πράξη μέσα σε κάθε μου εργασία. Σε κάθε μου κίνηση. Ερωτευτηκες σε μένα τον εαυτό σου όπως τον ήθελες, ελεύθερο όμορφο και όλες οι γυναικες δικές σου πίσω σου να σε επιβεβαιώνουν συνεχώς. Μόνο που εγώ δέν το έζησα γιατί η απόριψη ηταν μεγάλη απο σενα πρός τα συναισθηματα σου.  Δέν μπόρεσες να παραδεχτείς ποτέ τον ερωτα σου με τον ίδιο σου τον εαυτό. Με εσένα εισαι ερωτευμένος μέσα απο μένα και δέν χάρηκες ποτέ τον εαυτό σου όπως ήθελες. Μόνο που για να μήν χάσεις τον εαυτό σου δηλαδή εμένα, με έπνιξες με απεριψες με εβρισες και μου στερησες τον ερωτα. Δέν μπόρεσα ποτε να απελευθερωθω απο αυτο το συναισθημα, νιωθω ενοχες καθε φορα που πάω να κάνω σχέση με κάποιον γιατι μου εντυπώθηκε οτι πάντα θα είσαι εκεί για να με κατακρίνεις. Ακόμη και σήμερα δέν μπορώ να κάνω σχέση γιατι μου λείπει το αντρικό πρότυπο. Γιατι το αντρικό μου πρότυπο με κατεκρινε και μου είπε οτι δεν ειμαι εγω γυναικα οτι δέν μπορώ να ειμαι γυναικα. Πρέπει να με αναγνωρισεις ως γυναικα και ετσι θα μπορεσω ισως να βρώ κι εγω έναν άντρα τόσο καλό όσο θα εισαι εσυ για μένα που θα ειναι εκεί για να με αναγνωρίζει και όχι για να με κατακρίνει. Εγω θα σε βοηθήσω να χαρείς τον εαυτό σου όπως ποτέ δέν τον χάρηκες, να ολοκρηρώσεις τον Ρόλο του Πατερα που τοτε έμεινε στην μέση λόγο της ανωριμότητάς μας. Θέλω να ελευθερωθώ και να ελευθερωθείς. Είσαι ο κάθε άντρας που μπαίνει στην ζωή μου. Μέχρι τώρα είσαι ο άντρας που με απορρίπτει. Τωρα πρέπει να γίνεις ο άντρας που με αποδέχεται όπως είμαι και με αναγνωρίζει ως γυναίκα. Αν γίνεις αυτός ο άντρας τότε το πρότυπό μου θα ολοκρηρωθεί και θα προχωρήσω επιτέλους στην ζωή μου. Μόνο εσυ μπορείς να το κάνεις! Μόνο εσυ μπορείς να με αναγνωρίσεις, κανείς άλλος! Τόσα χρόνια σου ζητούσα αναγνώριση μα δέν ήξερα ακριβώς τον τρόπο. Τώρα ξέρω, το βλέπω. Ηρθε η ώρα! Έτσι η αλλιώς εσένα πάντοτε θα κουβαλάω μέσα μου όπου κι άν βρεθώ ότι κι άν κάνω, όσα χρόνια κι άν περάσουν. Είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να με βάλει στον κόσμο. Δέν χρειάζεται κατεύθυνση η λόγια, δέν χρειάζεται τίποτα απο ολα αυτά αρκεί μόνο να το καταλάβεις και να το καταλάβω και όλα τα υπόλοιπα μπαίνουν στην θέση τους μόνα τους.

Σε αποδέχομαι τελικά όπως ακριβώς είσαι γιατί αν δέν ήσουν έτσι όπως είσαι τότε δέν θα γινόμουν ποτέ αυτό που είμαι και αυτό που είμαι μου αρέσει πάρα πολύ γιατι με αποδέχομαι  πλέον, καταλαβαίνω οτι δέν είμαι τέλεια αλλά επίσης καταλαβαίνω και το ότι δέν έχω κανέναν λόγο να είμαι τέλεια. Όπως κανείς άλλωστε δέν είναι. Αποδέχομαι την αδυναμία μου την ευαισθησία μου, αποδέχομαι την αλήθεια μου όταν μπορώ και την βλέπω. 

Αποδέχομαι οτι θα ερωτεύομαι πάντα εσένα γιατι απλά έτσι είναι η φυση και οτι εσύ πάντα θα είσαι ερωτευμένος με μένα γιατί έτσι είναι η φύση. Αποδέχομαι οτι ποτέ δέν θα χάσει ο ένας τον άλλον διότι κουβαλώ μέσα μου εσένα κι εσύ εμένα ακόμη κι αν περάσουν 20 χρόνια η άν κατοικώ στην σελήνη.

Τον αδερφό μου πρέπει να τον αναγνωρίσεις ώς άντρα. Μόνο εσύ μπορεις να τον κάνεις άντρα, κανείς άλλος. Εσύ τον έχεις πλάσει. Αλλά και πάλι ο Ρόλος έμεινε στην μέση γιατί ακόμη του συμπεριφέρεσαι λές και θα μάθει απο σένα. Δέν χρειάζεται να μάθει πλέον, μπορεί και μόνος του να ανακαλύψει και να μάθει! Να τον δείς ως άντρα εχει ανάγκη αλλιώς δέν θα νιώσει ποτέ οτι είναι άντρας και εσυ δεν θα έχεις ολοκρηρώσει τον Ρόλο σου Ως Πατέρας. Ηρθε η ωρα να πέσει φώς. Δέν χρειάζονται λόγια. Άλλωστε μέσα σε τόσα χρόνια έμαθε μόνο απο εσένα και απο την Μαμά. Δέν χρειάζεται κατεύθυνση, απλά χρειάζεται έναν Πατέρα να αποδέχεται τις επιλογές του και τον ίδιο και να ειναι πάντα εκεί. Γιατί όσο άντρας κι άν είσαι θέλεις έναν Πατέρα να είναι απλά εκεί. Τίποτε άλλο! Οχι κατέυθυνση. Την κατεύθυνση την πήρε απο εσένα τοσα χρόνια, τωρα πρέπει να δείξεις εμπιστοσυνη στα παιδιά σου και να τα αναγνωρίσεις ως ολοκρηρωμένα άτομα. Εσύ απλά θα πρέπει να είσαι εκεί χωρίς να απορρίπτεις κάθε πράξη τους γιατι πάς αντίθετα στον ρόλο σου.

Προς κάθε μάνα...

Δέν χρειάζεται να με καταλάβεις! Να με αποδεχτείς χρειάζεται ακριβώς όπως είμαι. Είμαι λοιπόν αυτό που ήθελες να είσαι και δέν σε άφησε η μητέρα σου. Είμαι αυτό που με έκανες να είμαι και καμάρωνες στην αρχή, μετά ζήλεψες λίγο αλλά έκανες πως δέν βλέπεις την ζήλια σου. είμαι η γυναίκα που ήθελες να είσαι για τον άντρα σου και γιαυτό τα έκανα όλα λάθος με την δική σου γνώμη. Είσαι η γυναίκα που ποτέ δέν κατάλαβε οτι είναι γυναίκα. Η γυναίκα που δέν χάρηκε την γυναικεία της φύση που συνέχεια ήταν εκεί κάποιος να της κόψει τα όμορφα φτερά της! Που έχασε τον έρωτα της ζωής της εξαιτίας της δικής μου ζωής! Μα δέν φταίω.Είσαι η γυναίκα που μεγάλωσε την κόρη της με τις καλύτερες προδιαγραφές, που της έδωσε όλη της την αγάπη την οποια στερήθηκες εσύ.Που της έδωσε το ελεύθερο να μήν γίνει σκλάβα με τις δουλειές. Είμαι η γυναίκα που έπλασες και μου έμαθες οτι δέν είμαι υποχρεωμένη να μαγειρεύω σε κάποιον για να με αναγνωρίσει και σε ευχαριστώ. Είσαι η γυναίκα που απέριπταν πάντοτε μα αυτή ηταν πάντοτε εκεί για όλους για να την αποδεχτούν. Είμαι η γυναίκα που δέν είναι εκεί για όλους γιατί δέν με ενδιαφέρει η αποδοχή όλων. Είμαι η γυναίκα που έπλασες και δίδαξες να σέβεται τον εαυτό της. Ο ρόλος της Μάνας δέν ολοκρηρώθηκε γιατι η μάνα παίρνει απο το χέρι την έφηβη κόρη της και την κάνει γυναίκα. Πρέπει να με αποδεχτείς ώς γυναίκα πλέον και εγώ να σε αποδεχτώ ώς μάνα και ώς γυνάικα. Γιατι τώρα βλέπω οτι είσαι η γυναίκα που απέριψες επειδή κάποιοι σου έιπαν οτι έτσι είναι καλύτερα. Οτι έτσι είσαι αποδεκτή απο τους άλλους. Θυσίασες μιά ζωή για να δεχτείς εσύ η ίδια τον εαυτό σου ως γυναίκα.  Ξέρω οτι αισθάνεσαι πως θυσίασες την γυναίκα μέσα σου για να γίνεις μάνα, γιατί οι γονείς σου δέν σε δίδαξαν οτι μπορείς να είσαι και τα 2 μαζί. Είμαι η γυναίκα που έφτιαξες επειδή ήθελες να γίνεις. Είσαι γυναικα και σε καταλαβαινω για ότι έχεις αισθανθεί ακόμη και αν δέν το λέω. Ηρθε η ώρα να με αποδεχτείς ως γυναίκα και να με βάλεις στον κόσμο σου ως κόρη και γυναίκα μαζί. Ήρθε η ώρα να ανγνωριστείς ως γυναίκα πρώτα απο τον εαυτό σου και μετά απο τον άντρα σου.

Σε αγαπώ πολύ μα τα λόγια της αλήθειας είναι πάντοτε σκληρά. Ηρθε η ώρα! Μόνο τότε θα αποκατασταθεί η σχέση και θα ολοκληρωθεί ο ρόλος. Όταν αποδεχτείς τα θέλω σου που μόνη κατακρίνεις. Κανεις αλλος δέν μπορει να σε κρίνει παρα μόνο εσύ. Ότι κι άν πρέξεις είναι πάντοτε σωστό επειδή το έπραξες με την θέλησή σου. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά καταπιεστικό και θάβει τον όμορφο εαυτό που ποτέ δεν μας έδιξες! Την γυναίκα που είναι ευαίσθητη που είναι σκληρή εκεί που πρέπει και που έχει όρια δικά της, όχι των άλλων.  Είσαι η πιό ωραία γυναίκα που έχω δεί! Πότε θα το αποδεχτείς;

Αποδέχομαι οτι ο αδερφός μου έγινε ο άντρας που πάντα ήθελες να σε προσέχει, αποδέχομαι οτι είσαι ερωτευμένη με αυτόν γιατί έτσι είναι η φύση αποδέχομαι οτι κι αυτός είναι ερωτευμένος μαζί σου γιατί έτσι είναι η φύση. Ξέρω οτι θα σε βρίσκει μπροστά του μέσα απο κάθε του επιλογή η θα βρίσκει ακριβώς το αντίθετο απο εσένα αλλά πάλι για τους ίδιους λόγους. Γιατι καμιά γυναίκα δέν μπορεί να είναι σάν εσένα ποτέ ουτε για μένα αλλά ούτε και για αυτόν. Γιατι καμιά γυναίκα δέν μπορεί να είναι σαν εσένα ποτέ. Γιατι σε κουβαλάμε μέσα μας και οι δύο και είσαι το πρότυπο και για τους δύο όσο κι άν δέν το αντιλαμβάνεσαι. Ακόμη και χιλιόμετρα να χωρίζουν την οικογένεια, οι δεσμοί που δημιουργήθηκαν είναι οι πιό ισχυροί δεσμοί όλων και δέν αλλάει αυτό ποτέ και με κανέναν τρόπο σε κανέναν άνθρωπο. Πάντα θα κουβαλάς την μαμά σου. Έγινες ακριβώς το αντίθετο απο αυτό που είναι η μαμά σου γιατι ποτέ δέν σε αναγνώρισε! Μόνο που ο αδερφός μου δυσκολεύεται με το πρότυπο πολύ όπως κι εγώ με το αντρικό πρότυπο. Πρέπει να τον αναγνωρίσεις ώς αυτόνομο άντρα πλέον! Αυτός ήδη σε έχει αναγνωρίσει ως γυναίκα και σε ψάχνει έξω στην κοινωνία. Μα πώς μπορεί να βρεί κάτι όταν υπάρχεις τόσο έντονα στην ζωή του; Καμιά δέν είναι αρκετά καλή για αυτόν.  Η μαμά του είναι η γυναίκα που γνώρισε πρώτη φορά η γυναίκα που πρέπει να του συμπεριφερθει ως άντρα και να του το δειξει αφου το καταλάβει πρώτα η ίδια! Αυτός άλλωστε είναι ο Ρόλος της Μάνας και έτσι ολοκρηρώνει τον Ρόλο της όταν βγάζει τον άντρα έξω στην κοινωνία, όταν παύει να είναι έφηβος πιά για αυτήν και είναι άντρας και το αποδέχεται.  Απελευθέρωσέ τον απο την ευθύνη του να είναι ο άντρας της ζωής σου. Θα απελευθερωθεί μόνο άν το αποδεχτείς κι εσύ οτι είναι. Και θα λυτρωθείς κι εσύ και θα βρείς τον χαμένο νεανικό σου έρωτα. Δέν υπάρχει χρόνος ποτέ σε αυτά. Εμένα μου πήρε 10 χρόνια 3 έρωτες το παιδί μου μιά δουλειά και την στέρηση της οικογενειακής θαλπωρής που όλοι έχουμε ανάγκη πάντοτε για να καταλάβω. Και ακόμη ψάχνω.

Δέν έχω πεί τίποτε για εσάς μέχρι να σας καταλάβω! Τώρα θέλω να καταλάβετε και εσείς τους εαυτους σας και μετά εμένα επιτέλους!