Κούραση –ενέργεια, επαναφόρτιση

Έχεις καταλάβει τί σημαίνει κούραση; Το σώμα δέν κουράζετε εύκολα, το έχεις καταλάβει; Έχεις μια μέρα στην δουλειά τόσο κουραστική, δέν σου μένει χρόνος ουτε τον εαυτό σου να καληνυχτήσεις. Ξέρεις, είναι κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά άλλωστε.

Θυμήσου τις ημέρες εκείνες που ήταν τοσο μα τόσο αποδοτική η δουλειά σου, θυμάσαι; Θυμήσου τα μπράβο από προυσταμένους αλλά και απο συναδέλφους σου που ακόμη και όσοι δέν το έλεγαν, έβλεπες στα μάτια τους τον σεβασμό και την αναγνώριση. Αναγνώριζαν την επιτυχία σου, τους κόπους σου και σε δόξαζαν σιωπηλά, άλλοι με θαυμασμό, άλλοι με ζήλια, άλλοι και με τα δυό. Θυμάσια τι έκανες μετά την δουλειά;

Λοιπόν, η ενέργεια που ένιωθες απο όλο αυτό, σου έδωσε τόσο ξεκούραση που μπορούσες πραγματικά να συνεχίσεις για όση ώρα το αισθάνεσαι και αν θυμάσαι, έψαχνες κόσμο ναμοιράσεις την χαρά, να περηφανευτείς και να επεκτίνεις την αναγνώριση του κάποιος είμαι.

Στην πραγματικότητα αυτη η ενέργεια έρχεται πράγματι όταν κάνουμε πράγματα για τα οποία αισθανόμαστε υπέροχα. Μετά απο ένα πρωινό στο γυμναστήριο, πηγαίνω στην δουλειά με περισσότερη ενέργεια και διαύγεια λέει μια φίλη μου. Δέν είναι τυχαίο.

Κάθε φορά που θα λές οτι είσαι τόσο κουρασμένος/η , θέλω να ψάχνεις έναν τρόπο να ανεβάζεις την ενέργειά σου. Πόσες και πόσες φορές βαλτώσαμε με λάθος συμπεριφορά απέναντι στον εαυτό μας. Τώρα ξέρεις. Το ξέρω οτι είναι αδύνατον να σηκωθείς απο την κούραση αλλα ακόμη κι έναν περίπατο να κάνεις, σου δίνω τον λόγο μου πως θα ξεκουραστείς. Σκέψου τί είναι αυτό που συνήθως σε κάνει να νιώθεις καλά; Σκέψου τί είναι αυτό που αφού το κάνεις αισθάνεσαι υπέροχα όταν τελειώνει και όσο δύσκολο κι άν είναι κάνε το. Άκοπυ το αγαπημένο σου κομμάτι, κάνε ένα αφρόλουτρο, κάνε μασάζ τον εαυτό σου ή ακόμη καλύερα ζήτα από κάποιον άν υπάρχει να σου κάνει ωστε να αναπτυχθεί και να καλλιεργηθεί η επαφή, μαγείρεψε το αγαπημένο σου γεύμα. Ό,τι σε ευχαριστεί και μπορείς να το κάνεις, κάνε το. Κάνε την χάρη στον εαυτό σου και άλλαξε την ενέργειά σου. Κάντο για όλους, όχι μόνο για ‘σένα.

Με αγάπη για μια καλύτερη ζωή.

Ποιό είναι το δικό σου μοτίβο;

Θυμάσαι τότε που είχες έναν φίλο, ή τον έχεις ακόμη άν δέν κάνω λάθος, που κάθε φορά ερωτεύεται τον λάθος άνθρωπο και πληγώνεται; Έρχεται μετά σε ΄σένα και σου κλαίγεται. Έτσι δέν είναι;

                Είναι το μοτίβο του αυτό. Το πιό πιθανό είναι να μήν έχει αντιληφθεί κάν την επανάληψη και να ζεί τον πόνο με την ίδια ένταση κάθε φορά. Θυμάσαι τότε; Τα είχε δώδει όλα σε μιά σχέση και ... μεγάλο κρίμα που συμβαίνει αυτό αλλά... έφαγε κέρατο λέει. Απεδείχθη ένα ψέμμα.

                Ας αναλύουσουμε λίγο τώρα αυτόν τον φίλο/η που έχεις.  Είναι ένας άνθρωπος γεννημένος θύμα; Ναί ή όχι; Όταν λέμε θύμα, έννοούμε πως είναι τόσο καλό παιδί, που επειδή ακριβώς  είναι τόσο καλό παιδί, την πατάει συνήθως απο τους άλλους. Εδώ λοιπόν δέν πρέπει να καθίσουμε και να σκεφτούμαι πως : Αφού είναι έτσι, το λογικό είναι να σταματήσει να είναι καλό παιδί, ωστε να μήν την πατάει πλέον.

                Έτσι απλά θα ήταν τα πράγματα εάν δέν υπήρχε στην μέση αυτή η τεράστια δύναμη που σε εκπαιδεύει με το που γεννιέσαι. Η ανάγκη να σε αποδέχονται. Εδώ λοιπόν το να πάψει κάποιος να είναι «καλό παιδί» προυποθέτει να αλλάξει ολόκληρο τον μηχανισμό που έστηνε τόσα χρόνια καθώς μεγάλωνε για να επικοινωνεί με τους άλλους και να λαμβάνει συμπάθεια και βοήθεια. Υποσυνείδητα λοιπόν, το πρώτο πράγμα που θα του πεί η καρδιά του είναι: Ναι να το κάνουμε, να μην είμαστε τόσο καλό παιδί.  Αλλά το μυαλό που στήνει την ένταξή του στην κοινωνία, έχει μάθει να τον συμμαζεύει και να είναι πάντοντε το καλό παιδί. Οπότε εδώ έχουμε αυτόματα έναν πόλεμο μέσα στον άνθρωπο –φίλο μας που προσπαθεί να αποβάλει μιά ψέυτική πλευρά του εαυτού του που είχε υιοθετήσει χρόνια πρίν, όμως τώρα δέν τον εξυπηρετεί πλέον αλλά αντίθετα του είναι εμπόδιο στο να προχωρήσει.

                Μέχρι λοιπόν αυτός ο άνθρωπος να βρεί το κουράγιο να ξεπεράσει το μοτίβο και να το αλλάξει απαλλάσοντας έτσι τον εαυτό του από άτομα που τον εκμεταλέυονται, εμείς θα βλέπουμε το φίλο μας να ταλαιπωρεί τον εαυτό του χωρίς να μπορούμε να τον βοηθήσουμε. ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ! Ο φίλος αυτός, υπάρχει περίπτωση να μην βρεί ποτέ το κουράγιο να ξεπεράσει την κατάσταση και να εκμεταλεύεται την δική μας ενέργεια για να νιώσει πως για κάποιον είναι σημαντικός έστω και με την ιδιότητα του θύματος που έλκει την λύπηση και την συμπόνοια.(Είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα). Μήν προσπαθείς να λύσεις ένα τετοιο πρόβλημα άλλου αδειάζοντας τον εαυτό σου και εάν αισθάνεσαι μετά την συνάντησή σας  κούραση, τότε να μειώσετε τις συναντήσεις διότι σου κλέβει ενέργεια. Ή να θωρακίσεις τον εαυτό σου. Θα αναφέρουμε τρόπους στο επόμενο άρθρο.

                Το δικό σου μοτίβο όμως, ποιό είναι; Τί είναι αυτό που σε ταλαιπωρεί και επαναλαμβάνεις;

                Να ξέρεις φίλε και συνοδοιπόρε πως για όλα υπάρχει λύση. Υπάρχει όμως μόνο όταν θέλουμε!

Αγάπη στον εαυτό που μαθαίνει μέσα απο την ζωή και από τους συνανθρώπους και αγάπη στους συνανθρώπους που έχουμε δίπλα μας για να μας δείχνουν ποιόι είμαστε. Ο καθένας με τον τρόπο του.

Οι πρώτες φορές.

Οι στιγμές με φίλους, είναι η προίκα της ψυχής. Άν έχει πολλές στιγμές, η ψυχή γίνεται πλούσια και δέν βασσανίζει τους γύρω της.

Καλείσαι να διερευνήσεις τον εαυτό σου σε αυτόν τον κόσμο. Να βρείς μέσα σου την οντότητα της εκτίμησης. Μπορεί να σου φαίνεται αδιάφορο κάτι σήμερα αλλά το αδιάφορο που περνά απο εμπρός σου, είναι η ίδια η ζωή που σου παρουσιάζεται, με την φορεσιά μίας μηχανής, μιάς κουζίνας, μίας συζήτησης ίσως. Λέγοντας οτι δεν σε αφορά είναι σαν να απορρίπτεις την ίδια την ζωή που σου παρουσιάστηκε.

                Μάθε κάτι διαφορετικό από αυτό που ξέρεις ηδη στην καθημεριονότητά σου. Δέν είναι κακό να αισθανθείς για μιά φορά οτι δέν ξέρεις.  Το να εκτίθεσαι σου κάνει πολύ μεγάλο καλό! Ούτε κάν που φαντάζεσαι τον τρόπο με τον οποίο η ζωή προσπαθεί να διευρύνει το αντιληπτικό σου πεδίο, ωστε να εκτιμάς περισσότερα πράγματα σε αυτήν και ΟΧΙ μόνον αυτά που ήδη ξέρεις. Με το να ασχολείσαι με αυτά που ξέρεις, βοηθάς τους άλλους αλλα εσύ μένεις στάσιμος στην εξέλιξη. Με το να ξαναγίνεσι μαθητής, εξελίσεις μία ακόμη πλευρά σου. Του ζωγράφου, του ηλεκτρονικού, του τραγουδιστή, του μουσικού... και αφήνω τα υπόλοιπα να τα συμπληρώσεις εσύ.

Στιγμές την πρώτης φοράς που μένουν για πάνα και όσο μεγαλώνεις εσύ, αυτές αντί να αυξάνονται, παραμένουν εκεί. Δημιούργησε καινούριες στιγμές πρώτης φοράς, νιώσε να εκτίθεσαι, θέλει πολύ κουράγιο. Μετά νιώσε περήφανοςἤ για αυτό το κατόρθωμά σου.

Η εκίμηση προκαλεί ευτυχία.

Προτιμάς γνήσιο ή όχι;

Απο τις πολλές μαϊμούδες γίναμε έτσι όπως γίναμε. Κακέκτυπα και αντιγραφές λόγω ανασφάλειας. Μα πές μου για πόσο; Η αυθεντικότητα πάντοτε κοστίζει ακριβά, μα πάντοτε αξίζει το κόστος της και το δικαιολογεί με τέτοιον τρόπο διαχρονικά, κάνοντάς σε να νιώθεις τύψεις για το άν τυχόν σκέφτηκες το αντίθετο και να λές, πάλι καλά που πλήρωσα μόνο τόσα.

                Κάθε τί αυθεντικό, είναι προσεγμένο, μοναδικό, που φτιάχτηκε με αγάπη, φτιάχτηκε με την έγνοια του ανθρώπου να εξυπηρετήσει μία ανάγκη σου πρίν κάν καταλάβεις οτι υπάρχει! Αυτοί είναι οι δημιουργοί των ευκαιριών, αυτοί που παλεύεουν να διατηρήσουν την μοναδικότητά τους μέσα απο μία κόψε –ράψε κοινωνία. Η μοναδικότητα υπάρχει στον κάθε έναν μας, ήρθε η ώρα να ανακαλυφθεί. Να είστε γνήσιοι φίλοι μου. Κι εσύ που με διαβάζεις τώρα, και σε ευχαριστώ πολύ που το κάνεις, εκτιμάς κάτι σε ‘μένα που σου γράφω. Το οτι αυτό που διαβάζεις είναι κάτι γνήσιο απο εμένα με αγάπη να δωθεί. Όσες φορές κι άν αντιγράψεις κάποιος, πάντοτε θα καταπιέζεις τα πραγματικά σου ταλέντα να εκφραστούν. Δώσε τόπο στον θεό μέσα σου να εκφραστεί με οποονδήποτε τρόπο, πραγματικά. Άσε τα γνήσια συναισσθήματά σου να κυλήσουν και πίστεψέ με, στο λέω με σιγουριά, ακόμη κι άν τώρα σου φαίνεται κακή ιδέα να χάσεις κάποιους φίλους με όλα αυτά που έχεις να τους πείς... τα γνήσια... τότε σου απαντώ να μήν φοβάσαι να το κάνεις. Με αυτόν τον τρόπο μπορείς χάνοντάς τους να δημιουργήσεις κενό στην ζωή σου για νέα άτομα που εκτιμούν την πλευρά που τώρα εκδηλώνεις και είναι αληθινή.

                Θυμήσου, ποτέ δέν μπορείς να γεμίσεις με κρασί ένα ποτήρι γεμάτο ήδη με νερό. Πρέπει να αδειάσει πρώτα το ποτήρι.

Αγάπη παντού.

Ποιά είναι η σημερινή σου έγνοια;

Έρευνες, ξανά έρευνες και κόντρα έρευνες για να μας αποδείξόυν μονο ένα πράγμα το "Εσύ φταίς". Ο Καζαντζάκης έλεγε πως, πρέπει να παίρνεις την ευθύνη της σωτηρίας του κόσμου επάνω σου.  Δίκιο είχε τελικά ε; Άν δέν πιστέψεις οτι μπορείς να σώσεις τον κόσμο, απλά τον αγναντεύεις ώς θεατής που ζηλεύει κάθε πρωταγωνιστή που χαίρεται την παράσταση και ξεδιπλώνει τα ταλέντα του.

                Την ώρα που σχεδίαζα εχθές την ζωή μου, αυτή πέρασε απο δίπλα μου και έτρεχε ανέμελη. Με προσπέρασε και μού ‘πε : Θέλω να σε περιμένω μα είναι αδύνατον! Είναι τόσες οι χαρές, που πρέπει να είμαι στην ώρα μου εκεί για να τις ζήσω.

                Εσύ ;Είσαι στην ώρα σου εκεί ; Η μήπως είσαι ετεροχρονισμένος με το παρόν σου και την ζωή. Συμμετέχεις; Είσαι ενεργός; Η μήπως συνέχεια είσαι στον κόσμο σου; Ξέρεις... αυτό το στον κόσμο μου, κάποτε το θεωρούσα πολύ ρομαντικό και ερωτικό και... διάφορα τέτοια. Μέχρι που τελικά κατάλαβα πως είναι πλά μελαγχολικό και μου τρώει την ώρα, την ζωή. Μακάρι να συμμετέχεις. Πολλές φορές θέλω να κάνω πράγματα μα μόνο τα σκέφτομαι απο απόσταση και τελικά φοβάμαι πως δεν μπορω να τα πραγματοποιήσω.

                Σήμερα που κοίταγα ένα δέντρο σε μιά άσχημα τάχα μου γειτονιά υποβαθμισμένη, εκείνο ήταν τόσο όμορφο όσο και τα δέντρα στις γειτονιές των καθωσπρέπει, θέλω να πώ, η φύση εκδηλώνετε με κάθε ευκαιρία, το ίδιο ας κάνουμε κι εμείς, χωρίς να σκεφτόμαστε τα άν και τα πώς και τα μή και οοολα αυτα που σταματούν την χαρά της κίνησης και της ανταλλαγής ενέργειας. Έστω κι άν αυτή η ενἐργεια, είναι απλά μιά καλημέρα σε έναν άγνωστο, ή απλά το να δώσεις 5 λεπτά στην ταμία του σούπερ για να μήν χαλάσει το 20 ευρω ο μπροστινός. Έχε την έγνοια του άλλου.

Με αγάπη.